Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ - ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΟΗ ΑΓΑΠΗΣ

Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Με την ευκαιρία της παρουσίασης του σε παγκόσμια πρώτη, στα εγκαίνια του δεύτερου ξενώνα του Συλλόγου Εθελοντών Κοινωνικής & Συναισθηματικής Στήριξης Ανθρώπων Με Καρκίνο Και Των Οικογένειών Τους "Πνοη αγάπης" από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλο, η μαέστρος μας κ. Σταματία Χωρεψιμά και ο συνθέτης κ. Κώστας Μουστάκας ανέλαβαν την μελοποίηση  και προσαρμογή για ορχήστρα και τετράφωνη χορωδία του "Ύμνου Της Αγάπης". 

Ο "Ύμνος της Αγάπης" όπως ηχογραφήθηκε στο στούντιο της ΕΡΤ:

   Ο Ύμνος Της Αγάπης αποτελεί τμήμα του 13ου Κεφαλαίου της Προς Κορινθίους Α' Επιστολής του Αποστόλου Παύλου προς την παλαιοχριστιανική αδελφότητα της Αρχαίας Κορίνθου, ένα κείμενο το οποίο συχνά αναφέρεται ως ο "Ύμνος των Ύμνων της Καινής Διαθήκης".

                                                           

Αποστόλου Παύλου, Πρὸς Κορινθίους Α’ (ιγ´ 1-13)

Ὕμνος τῆς Ἀγάπης

Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον.

Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι.

Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.

Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει. 

ἡ άγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει· εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις καταργηθήσεται. ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δὲ ἔλθη τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται. ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ έπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην.

νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ άγάπη.

Ελεύθερη απόδοση 

Κι αν κάθε γλώσσα ανθρώπου ή αγγέλου μιλάω (κι αν ακόμη έχω τη ρητορική, μεταδοτική και  επικοινωνιακή ικανότητα και να είμαι αγγελικά γλυκομίλητος, ώστε να κρέμονται οι άνθρωποι από τα χείλη μου), αλλά αγάπη δεν έχω, σαν τον χαλκό τον κούφιο αντηχώ (είμαι κούφιος σαν παλιοτενεκεδάκι γεμάτο πέτρες) και σαν το κύμβαλο (πιατίνι),  κρότους βγάζω (αλαλάζω = εκπέμπω βαρβαρικές άναρθρες κραυγές-ηχοποίητη λέξη) - ακούγομαι παράφωνος. Κι αν έχω το προφητικό χάρισμα και κατέχω μεγάλη γνώση, καθώς και τα άδυτα των μυστηριακών θρησκειών, κι αν με την πίστη μου έχω την ικανότητα να μετακινώ ακόμη και βουνά, αλλά αγάπη δεν έχω, ένα τίποτα είμαι. Κι αν μοιράσω (ψωμίζω->ψωμί = αυτό που τεμαχίζεται και διανέμεται) όλα μου τα υπάρχοντα, κι αν παραδώσω το σώμα μου (πέσω στη φωτιά) και καώ, αλλά αγάπη δεν έχω, κανένα το όφελος.

Η αγάπη συγχωρεί (μακρόθυμος < αρχαία ελληνική μακρόθυμος (υπομονετικός) < μακρός + θυμός, Μακροθυμώ σημαίνει καθυστερώ να εκδηλώσω το θυμό μου, αναβάλλω να επιβάλω την τιμωρία, δίνω στους άλλους περιθώρια χρόνου να διορθωθούν. Επίσης μακροθυμώ σημαίνει: έχω πλατιά καρδιά που όλα τα χωράει, ανέχομαι τις αδυναμίες των άλλων, δεν τους κρατώ κακία για το κακό που μου έκαναν, τους συγχωρώ. Τέλος μακροθυμώ σημαίνει υπομένω τυχόν αδικίες που γίνονται σε βάρος μου, έχω καρτερικότητα στις δυσκολίες της ζωής), προσφέρει, η αγάπη δεν ζηλεύει (φθονεί), η αγάπη δεν μεγαλοπιάνεται (περ-περ-περ-ηχοποίητη = μιλάω με κομπασμό και φλυαρία για το πόσο σπουδαίος είμαι), δεν καυχιέται (φυσιούμαι = φουσκώνω από υπερηφάνεια), δεν κάνει τίποτε άσχημο, τίποτε δικό της δεν λογαριάζει (δεν ζητάει ανταπόδοση, συνεπώς = δεν είναι υστερόβουλη, ούτε κοιτάει το συμφέρον) δεν θυμώνει, δεν θέλει το κακό, με το άδικο δεν χαίρεται, χαίρεται με το αληθινό∙ όλα τα αγκαλιάζει (δικαιολογεί όλα τα μειονεκτήματα και τα ελαττώματα του πλησίον), όλα τα πιστεύει (δέχεται με εμπιστοσύνη κάθε τι καλό για τον πλησίον), σε όλα ελπίζει, όλα τα αντέχει.

Η αγάπη ποτέ δεν μικραίνει (εκπίπτω = κάνω εκπτώσεις, ξεπέφτω). Οι προφητείες θα καταργηθούν, οι γλώσσες θα σβήσουν, η γνώση η ίδια θα καταργηθεί. Λίγο μόνο γνωρίζουμε και λίγο βλέπουμε μπροστά, θα έλθει όμως το Απόλυτο ως αποκάλυψη και τότε το λίγο θα καταργηθεί (Χωρεψιμά).

 Όταν ήμουν μωρό, σαν μωρό μιλούσα, σαν μωρό σκεφτόμουν, σαν μωρό λογάριαζα, όταν όμως μεγάλωσα, σταμάτησα να κάνω σαν μωρό.

Κοιτάζουμε τώρα από καθρέφτη και δεν βλέπουμε καθαρά, βλέπουμε θαμπά, πρόσωπο με πρόσωπο τότε θα κοιταχτούμε∙ λίγο μόνο γνωρίζω τώρα, όλα πια τότε θα τα γνωρίσω, όπως κι εμένα πρώτα γνώρισε ο Θεός.

Τώρα λοιπόν, η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη μένουν, αυτά τα τρία αγαθά και υπέρτατες αξίες ζωής.

Και πιο σπουδαίο και πιο μεγάλο από όλα τους, η αγάπη.

Ελεύθερη απόδοση: Τάσος Παλιούρας

                                                                                                    

Παρ' ότι δεν είχαμε πολύ χρόνο διαθέσιμο, μετά από εντατικές και κοπιαστικές πρόβες, κυρίως για τη μαέστρο μας, αλλά και με όλο και πιο καλή διάθεση και αδημονία από μέρους μας να βγει καλό το κομμάτι το οποίο και αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή όλη η χορωδία, έφτασε η ώρα της ηχογράφησης. Εκεί μας περίμενε μια ακόμη έκπληξη. Μας παραχωρήθηκε στούντιο της ΕΡΤ για την ηχογράφηση, μαζί με την ορχήστρα, την οποία και βλέπαμε για πρώτη και τελευταία φορά. Παρά την πίεση του εγχειρήματος, η όλη διαδικασία κύλησε ομαλά κι εμείς ενθουσιασμένοι, αναμένουμε το τελικό αποτέλεσμα.

Σκηνές από τις πρόβες μας στο στούντιο της ΕΡΤ